У лістападзе, у апошні восеньскі месяц, каталікі
перажываюць дні памяці і малітвы за памерлых - дзень спаткання з веліччу жыцця
пасьля смерці і ўспаміну тых, якія адыйшлі з гэтага свету.
Для хрысціяніна жыццё не заканчваецца, толькі
змяняецца, а нашая сувязь з памерлымі не разрываецца, а наадварот узмацняецца.
Для людскіх вачэй родныя людзі знікаюць і застаецца толькі магила. Для
веруючага сэрца памерлы, якога любіць, назаўсёды застаецца вельмі блізкі…
Молімся за памерлых. Маліцца за іх будзем
заўсёды… Не заўсёды, аднак, памятаем аб тым, што яны, удзельнічаючы ў вечным
жыцці, можа чакаюць у Чыстцы на дасягненне Божай хвалы і патрабуюць нашай
малітвы.
“Тыя людзі, што паміраюць у ласцы і сяброўстве з
Богам, але яшчэ не ачышчаныя ў поўні, хоць ужо і ўпэўненыя ў сваім збаўленні,
пасля смерці праходзяць ачышчэнне, каб атрымаць святасць, неабходную для
ўвахода ў Неба”, - так вучыць Катэхізм Каталіцкага Касцёла.
Неба – месца прабывання Бога і святых, а таму,
як гаворыць Святое Пісанне, “нішто нячыстае ў Яго не ўвойдзе”(Ап 21, 12). Душы
ў чыстцы ўжо не могуць выпрасіць для сябе Божай Міласэрнасці, бо гэта магчыма
ўчыніць толькі на зямлі. Таму яны з надзеяй чакаюць дапамогі ад нас; нашыя
малітвы і ўчынкі міласэрнасці могуць дзейсна дапамагаць і нам і душам нашых памерлых.
Шмат хрысціянаў дасвядчаюць адчувальную дапамогу
блізкіх, якія перакрочылі парог смерці. Яны давяраюць іх малитве свае цяжкія
справы, моляцца аб іх збаўленні і просяць праз іх заступніцтва аб дапамозе.
Збаўленыя душы ў небе не жывуць для сябе, але для іншых і могуць нам
дапамагаць. Гэтая праўда ўмацоўвае нашую веру ў вечнае жыццё.
На працягу месяца лістапада молімся за душы памерлых, якія
церпяць у чыстцы, а таксама дзякуем за тое, што, дасягнуўшы святасці, яны
заступаюцца перад Тронам Бога за нас. Гэта таямніца. Яна стане вядомай толькі ў
вечнасці, хоць і на зямлі можна заўважыць іх дзейнасць і дапамогу.
Згодна з традыцыяй, на працягу актавы ўспаміну
ўсіх памерлых, якая працягваецца з 1 па 8 лістапада, вернікі наведваюць могілкі
і моляцца за памерлых. У гэты час ёсць магчымасць атрымаць адпуст - поўнае
адпушчэнне кары за грахі. Для атрымання адпусту неабходна быць у стане асвячальнай
ласкі (гэта значыць, прыступіць да сакрамэнту споведзі), прыняць святую
Камунію, памаліцца ў інтэнцыі Святога Айца і наведаць могілкі.
І менавіта тое, што мы можам даць нашым памерлым, - гэта
наша малітва, якая з’яўляецца ўдзячнасцю за любоў нашых блізкіх і за ўсё
добрае, што яны ўчынілі тут, на зямлі, і дазваляе нам трываць у духоўнай сувязі
з імі. Тады і матэрыяльныя знакі памяці: помнікі, кветкі, знічы становяцца
выразам нашай малітвы. Актава ўспаміну ўсіх памерлых - асаблівы час для кожнага
хрысціяніна. У гэтыя дні ўвесь Касцёл у адзін голас моліцца за памерлых,
заклікаючы да Божай міласэрнасці.
Не дзелім жа людзей на жывых і памерлых, але будзем жа
ўспрымаць і адных, і другіх як сяброў. Тыя, якія памерлі і перайшлі да вечнага
жыцця, з’яўляюцца найвярнейшымі сябрамі, бо ніколі не падвядуць нас; лепшымі,
бо ведаюць аб якіх каштоўнасцях мы павінны клапаціцца, каб мець удзел у вечнай
спадчыне, у Нябесным Валадарстве Бога.
Комментариев нет:
Отправить комментарий